Bir o kadar yakınken o denli de uzakta olmak,zamanında yapılmayan davranışların,söylenmemiş sözlerin yarattığı mesafeler.Halbuki konuşarak çözülemeyen problem yokken hiç konuşmamayı seçip içine kapanmak.Aslında hiç de gerek olmayan ama çevremize kendimizi korumak için çektiğimiz duvarlar,kalbimizi koruduğumuzu sanarken kendimizi,sevdiğimiz,sevildiğimiz herkesi üzüyoruz,bunları fark etmemiz için her şey için geç olması mı gerekiyor?
Puan:
İtirafa Yorum Yap:
Bak sen farketmişsin bir şeyleri demekki daha da geç kalmayı düşünmüyorsun
geç kaldığım gitmiş bir şeye, geç kalmayı düşünmemem biraz abest olmaz mı 🙂 dersimi aldım diyelim
Hiçbir zaman geç değildir içindekini söylemek için. Sana sonucun iyi veya kötü olacağını söyleyemem ama 1.5 yıl bekleyip sonra içini dökmüş biri olarak söylüyorum kesinlikle sonuca bağlı olmaksızın buna değerdi. Yine olsa yine yaparım. Duvarlarını yık ve ucunda ne kadar kötü şeyler olursa olsun bu riski al!
Çok geç,mezun olduk…Kimsenin kimseye geç kalmaması için yazdım bu itirafı,benden geçti ama benimle aynı durumu yaşayan insanlar için geç olmasın,zaman affetmiyor.
Acı olan ne biliyor musun?Bazılarımız bunu yaşıyor ve asıl ilgi alaka göstermesi kişiye değil de aldığı ders sonucunda başkalarına, belki de hak etmeyecek başkalarına gösteriyor.Esas oğlan/kız sadece bir tecrübe oluyor.Acıtıyor…
Maalesef öyle,bende de “İnsan bir kere birine geç kalır ve bir daha hiç kimse için acele etmez…” durumu hakim.
yazık.
Ne güzel bir itiraf, tam da ruh halime uygun…zamanında konuşacaksın arkadaş sonra da pişman olmayacaksın…