Bir insanı sevmekten vazgeçmenin eşiğinde debelenip duruyorum. Ne oraya gidebiliyorum ne de buraya… O yeşil gözlü çok bilmiş beyefendi de beni çatık kaşlarıyla yargılıyor. Neredeyse kampüsten dışarı atacak, o derece öfkeli. Eğer konuşuyor olabilseydik gidecek başka bir yerimin olmadiğini bilirdin. Neredeyse çadır atacağım okula. Tek ilgilendiğin benim hatalarım. Ya hatalıyım, verdigim sozu de tutamiyorum. Cunku gidecek bir yerim YOK! Ya bir de isin cabasi adim basi gozumun onunde birbirini öpen sevgili çiftlerimiz ( Allah mesut etsin tabi)… garipleniyorum, oracıkta bağıra çağıra ağlayasım geliyor. Ben güvenli alanımı kaybetmişim bir defa yani seni, savunmasız kaldım, bir yas dönemindeyim. Allasen bırak beni. Çatık çatık ta bakma lütfen. Rica ediyorum. Ben özgürce yas dönemimi yaşayacağım haberin olsun. Çok az sabret. Nokta kadar aklım kaldı zaten. Te yarabbim sen koru.