Ne yaparsak yapalım bu kadınları mutlu edemeyeceğimizi düşünmeye başladım artık azizim. Tek bir kadını mutlu edeyim dedim. Sonuç birisini bile mutlu edemedim. Daha ne kadar yanacağım be azizim! Yok mu şu kalbi duygulardan kurtulmanın yolu? Bir parça değeri yok şu devirde anlaşılan… Yoruldum vallahi yoruldum. Hayat film gibi işlemiyor ki biri çıksa karşıma çarpışsak, saçları havalansa, gözleri gözlerime deyse… Şu güne kadar bir kadın da gelip bana beni sevdiğini söylemedi. Bir günaydın bile duymadım bir tanesinden bile. Ama yok azizim onlar gelince sen günaydın diyeceksin, sen onlardan sonra gelsen de sen günaydın diyeceksin. Çok mu şey isterim bilmem ki birisi de beni sevse, tutsa, hayata dönderse… Gelecek kaygımıza birlikte dümen kırsak… O beni ben onu yarınlara daha kuvvetli bakabilecek birer birey haline getirsek birbirimizi… Ah ah sevmek güzel şey de bana sevilmekten bahset be azizim!