Dün akşam karanlıkta beşiktaş’ta tek başıma yürürken etrafımdan geçen insanları izliyordum sonra birden çok yanlız hissettim,eve istediğim saatte gidebilirdim çünkü evde beni bekleyen bir anne babam yoktu, istediğim yere istediğim insanla gidebilirdim çünkü buna ses edecek bir kimse yoktu. Filmlerdeki gibi birbirine sarılan insanlara baktım,aksi istikametteydik onlar eğlenmeye gidiyorlardı, ben son otobüse.Keski heç gelmiyeydim evimde duraydım dedim kendime yanlızlık ve kötülükle dolu bu kente