YTÜ Yemekhane Menüsü: ytukampus.com/yemek
içindeyken sanki dışarıdan bakan bi insanmış gibi mantığımla hareket ettiğim onun ilişki saymadığı ama benim ilişki olarak gördüğüm şeyi bitireli yaklaşık bir buçuk yıl olacak. yeni gelmişliğin heyecanı, merakı, her hissini onunla yaşadım. ama aramızdaki tutarsızlık beni içten içe uyutmazdı, güven sorunları rüyalarıma girer kabus ederdi bu yüzden bitirmek benim için en iyisiydi bunun çokça farkındayım ama hayatıma ondan sonra kim girse içim ısınmıyor. birilerinin ilgisini fark ediyor görüyorum ama o ilginin hala ondan gelmesini bekliyorum. kimle dışarıya çıkarsam çıkayım ne kadar iyi davranırsa davransın içimde o heyecanı duyamıyorum. sorun şu ki geçmişteki bu insana dönmek de bana istediğimi veremeyecek. çünkü beni ondan uzaklaştıran şey dünyaya alışılagelmiş kalıpları yorumlayışımızdı. ne kadar farklı olursak olalım eğlenebiliyordum ama, arayıp sorasım geliyordu görmek istiyordum onu. bir de görmeden önce ona karşı hiç böyle şeyler hissedeceğimi düşünmezdim, beklenmedik olduğu için içime işledi yavaş yavaş. şimdiyse içimde kopup giden o şeylere kavuşmayı bekliyorum ve bu hisleri onunla yaşadığım için onunla bağdaştırıyorum sanırım. kafa açmaya çalışmıyorum, dönsem ya da dönse neler yaşayacağımızı nerede zıtlaşacağımızı çok iyi biliyorum. ama bazen içimde dolduramadığım o özleme söz geçiremiyorum. keşfettiğim yollardan geçip gitmediğini merak ediyorum, ya da birlikte daha nereleri gezip görebilirdik. öyle işte