Ne güzel aklım, ruhum başka alemlerdeyken, hatırlamıyorum derken tilki döndü ve dükkanın önünde gene durdu. Kalbim monoton atışlarına devam ederken gene şiddetli ve bozuk atmaya başladı. Gülüşün, gözlerini kısışın, sarılıp konuşmamız…Bugün aklımdan çıkmadın.Çıkartamadım çünkü çıkartmaya korktum ayrıntıları anımsamazsam unuturum diye. Öyle güzel sevdim ki seni içi boş, tiksinç sevgilere yüzümü dönmedim bile bu geçen sürede. Eminim, her şey yolunda gidip birlikte olsak böyle güzel sevemezdim. Rüya gibi. Görürken her anını hissettiğin ama uyandığında tamamına yakınını hatırlamadığın şeysin sen. Şuan uykudayım.Gerçi uykudayken bunun farkındaysak genelde kabustur ama… Uyanmadan kürkçü dükkanın yanındaki bu kahvehanede yazayım dedim. Boktan hisler işte naparsın?
