Merhaba size biraz kendimden bahsetmek istiyorum ben kendine güvenmeyen kendini ezen biriydim hep asosyaldim evden dışarı çıkmazdım çok saftım 2,3 yıl önce bazı ailevi şeyler yaşadım bu çoğu insana basit gelebilir ama beni çok etkiledi kendimi derse verdim okul 1.liği sayesinde bu okula geldim.Son 2 yıldır sürekli farklı bir insan oldum çevremde gördüğüm çoğu kişinin kişiliğine büründüm deneyip yanılarak yavaş yavaş kendimi buldum yaşadığım ailevi şeyler olsun depresif yapım olsun geride bıraktım şu anda çok mutluyum ama bir şey eksik,herkese komik gelicek ama napıyım biraz safım bu konularda hep hayal kurarım bi ilişkim olsun beraber gezelim tiyatroya sinemaya gidelim beraber evde film izleyelim yemek yapalım eğlenelim isterim ama olmuyor ve anlamsızca bu duruma bi çaba harcamıyorum bana adım atan kişiler oluyor ama ben geri çekiliyorum,bir kişiye zor bağlanıyorum bağlanıncada kolay bir şekilde o bağı koparamıyorum açıkçası biraz boşlukta kaldım.Sadece içimi dökmek istedim.Yine de hayat kısa ama çok güzel yaşamayı sevmemiz lazım,hep yaparken mutlu olduğumuz şeylerin peşinden koşmamız gerek.Herkesin mutlu olması dileğiyle.
