Çantamı toplayıp gelecektim. Kayboldun gittin. Arkamı dönmeden önce de şaşırdığını belli eden bir yüz ifadesi takındın. Çantamı topladım yoktun yani. Binanın dışına çıktım orada da beklemiyordun. Anksiyeten tetiklendi herhalde. Ya da açıkça belirtseydin fikrini çok normal karşılardım. Kusura bakma der çekilirdim. Gerek var mı böylesi bir tutuma? Kırılmadım da anlam veremiyorum böylesi bir yanıta. Güldüm hatta biraz. Trajikomik çünkü. Dinlemek isterim neden öyle bir durumun oluştuğunu. Ve sanırım senin için biraz sorun teşkil ediyor ama derse bu hafta da geleceğim çünkü son hafta yani. Konu başlıklarını öğrenmem lazım. İyi günler. Kaçma insanlardan niye kaçıyorsun?
