ne zaman 1. sınıftım ne zaman hemen 4 oldum insan gerçekten şaşırıyor. bu siteye girip itirafları açıp okumam bile okula duyduğum özlemin göstergesi. çok keyifli vakitler geçirdim, geçirmeye devam edeceğim gerçi son senede ne kadar zaman geçirilebilirse. son sene staj, dersler ve gerçek hayata giriş arasında bocalamalar yaşayacağımı düşünüyorum, koşuşturmalı bir sene olacak benim için. sadece yaz tatilinin bu kadar uzun olması canımı sıkıyor. final zamanı bile birsürü eğitime katılır, ingilizce çalışır bu koşuşturmadan içten içe haz duyardım şimdiyse tamamen bomboş hissediyorum, evet hala bilgisayarımı açıp çeşitli eğitimlere katılabilir, gönüllülük faaliyetleri gerçekleştirebilirim ama gelin görün ki ne bir motivasyon kaynağım kaldı ne de yaşamaya dair içimde en ufak bir kıpırtı. kütüphaneye gelir, dersimi de çalışır arkadaşlarımla da otururdum okula onulmaz bir sevgi beslerdim ki besliyorum da. okul beni motive eden yegane kurum dolayısıyla uzak olmak beni çileden çıkarıyor. mezun da olsam akşam yürüyüşü için, bin bin ile gezmek için tekrar gelmek istiyorum. şimdilik bu kadar ytü ama hikayemiz bitmeyecek, birbirimizden ayrı kalsak da…
