YTÜ Yemekhane Menüsü: ytukampus.com/yemek
Biraz dert dökmeye geldim..
Aile zorbalığıyla sağlık meslek lisesinde okudum.
Ne acıtasyon ne yalan yemin ederim poaca açık ekmek simit kağıtlarını defter yerine kullandığım oldu
İlkokulda sulu boya yerine kiraz reçelinden kırmızı akıtmaya çalıştığım anlar, o anki çabam hâlâ içimi hem acı hem öfke dolduruyor
Binbir kaos binbir zorbalık sonucunda Bilgisayar mühendisliği ne yerleşmiş olmam bile onlara o kadar basit geldi ki 4 sene mi bekleyeceğiz maaş almanı diye üni den kopardılar..
Ağır bir depresyon defalarca kez *ntihar, bunalımlar bile, aylık ceplerine 50 bin den az girmeyen bu insanların vicdana gelmesine yetmedi..
Önlisans la tıbbi sekreterliğe yerleştiğim gibi maaş kartım da hoop ellerinde bitiverdi Üstümde sayısız kredi borçları, aldığım neredeyse memur maaşına rağmen, yediğim sabah akşam simit..
Şimdi dönüp bakıyorum da geriye, keşke diyorum bırakmasaydım üniyi Mühendislik dururken hadi onu geçtim tıp bile okuyabilecekken benim yaşadığım şey…
Bu üni itiraf sayfasında ben YTÜ lüyüm diye gururla itiraf bırakmak da varken..İçim yoğun kafam yoğun.. birşey diyemiyorum O hiç adım atamadığım Davutpaşa ya bile hasretim..
Bu sene mezuniyetim olacaktı şayet okumuş olsaydım.. hiçbir şey için hâlâ geç değil biliyorum ama o iğrenç bunalımlar 2 kere 2 yi bile aldı sildi hafızamdan Seneye değil 5 bine girmek 500 bine girsem razıyım Dualarınızı bekliyorum..