Korkuyorum, hem de deli gibi korkuyorum. Bağlanmaktan, birine alışmaktan ve tam alıştığın zaman kaybetmekten.. Daha önce yaşamadığım bu duygulardan hep korktum. Korktuğum için de hep geç kaldım. Ve hala kalıyorum. Hiç aşık olmadım değil. Ama dedim ya korkuyordum. Bana her baktığında kalbim yerinden çıkacak gibi oluyordu. Ama duvarlarımı kırıp da onun duygularına karşılık veremedim. Görmezden geliyordum onu. Hiç konuşma fırsatı dahi vermedim. Sırf korktuğum için, cesaretli olup duygularımın üzerine gidemediğim için. Kendi acizliğim yüzünden ona da kötü zamanlar yaşattım. Yıllar geçti, şansını denemek isteyenler oldu, ben değişmedim. Bazen neden böyleyim diye sorgulamadan edemiyorum. İnsan hiç yaşamadığı duygulardan korkar mı?
Soruyorum size..
