Yaptığın şeyden sonra seni hiç affetmem sanmıştım biliyor musun? Şimdi durup sakin kafayla düşündüğümde diyebiliyorum ki sana yaptıklarım için pişmanım ve kendime bile itiraf edemiyordum ama sanırım seni özlüyorum ben. Zaman geçirebilmeyi gülüp eğlenmeyi eskiye dair her şeyi çok özlüyorum. Hala en sevdiğin rengi, yemeği, evinin yolunu ve kahvaltımızı hatırlıyorum. Artık buralara düşer mi yolun, okur musun bilmiyorum ama yollarımızın herhangi bir zaman diliminde tekrar kesişmesi dileğimle. Ve diyeceğim ki son olarak geleceksen gel ben burdayım ve yaşatamadıklarımı yaşatmaya hazırım so you know that I won’t stop, until I MAKE YOU MINE :))
