Yine mi bir telaş, hissizlik sardı etrafı. Ne olan bitenden var haberimiz ne de olacaklardan. Gözü kara mı olduk hepimiz önümüzdeki aydınlığı göremeyecek kadar. Hiç kimseden korkmuyoruz ve o hesap vermemiz gereken asıl kişiden kaçarcasına. Kendimizden, uzaklaşıyoruz zamanla hem de geri dönecek enerjimiz kalmayacasına. Elbet tükeneceğiz ama en büyük kötülüğü kendimize yaptığımızı anlamadan gitmeyelim ne olur.
