× Sen de İtiraf Et: "Anonim" tıkla itiraf yaz.


× Instagram'da takip et: @ytuitirafsitesi
× X(Twitter)'te takip et: @ytuitirafsosyal
× Telegram'da bize katıl: @ytuitirafsitesi

Kendimi bulmayı unutmuşum

Bundan yaklaşık bir yıl önce erasmusa gittim küçük bir şehirdi gittiğim yer maalesef orada çoğunlukla Türklerle kaldım ilk başlarda herşey çok güzeldi iki arkadaşımla geziyordum sonra arkadaşlarımdan biri bana ilgi göstermeye başladı başlarda ona benden küçük olduğun için ben de içimden dedimki çocuğa bak yaşına başına bakmadan bana yavşıyor bir iki çocuk derim anlar normal arkadaş olarak kalırızı dedim.Sonra birgün suratıma öyle bir baktı ki ağlıycak gibi ben de dedim ki bu çocuk seviyor galiba beni hemde çok güzel yaklaşıyordu beni dinliyor saatkerce önemsiyor düşünüyor ve halimden anlıyordu bana destek oluyordu ben de dedim ki içimden birini sevmek ne kadar zor olabilirki yaşa karşı ön yargılarım vardı dedim ki ön yargı yapma belki de gerçek aşk sevgi hesapsız olmalı sonra ona karşılık vermeye başladım onu aynı şekilde önemsedim sevebilmek için bana olumlu gelen özelliklerine odaklanmaya çalıştım. Uyurken çok tatlı oluyordu onu uyurken izlemeye başladım ve sevdim . Biz böyle flört şekilde devam ediyorduk ve artık bende ciddi anlamda aramızda birşeylerin artık olmasını istiyordum rahatca sarılabilmek özgürce elini tutabilmek için. Bir de benim daha önceden tanıdığım ve ikimizinde birbirimizden hoşlandığı belli olan bir çocuk daha vardı ama bu çocukla iletişim kurmayı bir türlü beceremedik. Ve o bu süreçte baya bir alemci takılıyordu.Ben de nedenseki aslında nedenini biraz psikolojik yardımla buldum gerçekten hoşlandığım insanları biraz terslerim. Neyse bende çok daha yakın iletişim kurabildiğim arkadaşlıkta edebildiğim benden küçük olan çocukla olmaya karar verdim neyse onunla başbaşa da gezmeye başlamıştık bu süreçte neyse ben tam aramızda bir şey olsun isterken o bana birgün benim biraz sarhoş olduğum birgün daha önce bahsetmediği daha on dört gün önce ayrıldığı sevgilisini sevdiğini söyledi. Bense aylarca kadırılmanın verdiği ve duyguları ile oynanmanın verdiği etkiyle ilk başlarda baya bir sinir oldum ve ciddi anlamda üzüldüm ama gurur küpü olduğum için belli etmemek için dişlerimi sıktım çok zorlandım üzüntümü gizledim belki ama sinirimi gizleyemedim sonra biraz ağladım kendi kendime sonra düşündüm herhalde dedim eski kız arkadaşına geri dönecek bana umut verdiği içinde pişman ama özür dileyemiyor bu şekilde söyleme yoluna gitti . Sonra dedim sen zaten sevmiyordun ve hoşlanmıyordun bu çocuktan şimdi zaten en başta olmak istediğin gibi arkadaş olursunuz. Dedim ve hayatıma baktım kendimi spora beni mutlu eden şeylere verdim. Sonra bu hoşlandığım çocuk ben de şansını denemeye başladı açıkcası o artık bana bakmaz diye düşünüyordum ben olsam ilk başta beni tercih etmeyen birine dönmezdim çünkü. Beklemiyordum bunu bana kızgın olmasını beni silmesini bekliyordum açıkcası ama ben kendi hayatıma bakmaya karar vermiştim ve bir aşk üçgeni gibi karmaşık durumlar istemiyorum. Mutlu günler geçiriyordum ikisine de mesafe koyduğum zamanlarda bir yandan da çocuk dediğim arkadaşıma da çocuk demeye arkaşmışız gibi davranmaya devam ettim. Ama o gene suratıma ağlıycak gibi çocuk laflarına içerlediğini söylüyordu ama ben bir kere net bir şekilde mesafe koymuştum taki tüm bir buçuk yılımı mahveden beni çıldırtan o güne kadar neyse çok uzadı boşverin hikaye uzun ben size sonunu anlatayım o iki çocukta bir şekilde hayatlarına baktılar ve özellikle iletişim kurmayı bile beceremediğim arkadaşıma bir fırsat vermiş oldum fena intikam aldı benden sorunun ben olduğumu iyice benimsetti sorun bendim .Diğer çocuk dediğim arkadaşım bana öyle şeyler yaptı ki ben hayatımda böyle alt üst olmadım içimden uzun süre çok uzun süre öfkesini atamadım. ben ikisinden birini üzmeyeyim kimseye nispet yapmayayım derken onlar bana hiç acımadı ama hiç kendim olmayı unuttum ilgileri olan hayattan keyif alan biriydim mutlu ve pozitiftim ama zamanla öyle bir hale getirdikerki beni nırmalde sakin bir insanım ama gerginlikten sinirden ağlama krizlerinden kendimi alamaz oldum. Siz siz olun kendinizden asla ama asla vazgeçmeyin sevdiğiniz insan olmayı unutmayın kimsenin sizi değersiz hissetirmesine izin vermeyin. Ve birine şans verirken şunu düşünün sizi dönüştürdüğü sizi seviyor musunuz olmak istediğiniz sevdiğiniz kendinizden uzaklaştıran insanları hayatınıza almayın değmiyorlarmış ve tün dünya saçma sapan ilişkiler kursa da birgün gerçekten samimi ve içten bir ilişki kurabilirsiniz.


İtiraf Yorumları

3 Yorum
Inline Feedbacks
View all comments
benzersizbirnickname
11 ay önce

Sonuna kadar okumuş olarak cevap veriyorum. Yeter bu kadar üzülmüş olduğun Yemin ederim okurken nöropatik ağrılar yaşadım resmen Sinir bozucu birşey yaşamışsın Dön kendinle barış Kötü bir noktada değilsin ayrıca Gayet de analiz yapabilmişsin Ruhun yorulmuş ama geçer üzülme arkadaş

AAAAAAAAAAAAAAA
11 ay önce

aga benzer bise yasadim ama yasayan bilir bipolar oldum amk

Aşdmsşçasös
11 ay önce

BENİ BUL ARKADAS OLALIM TÜM OLAYLARI BASTAN DİNLEMEK İSTİYORM