YTÜ Yemekhane Menüsü: ytukampus.com/yemek
Kızım. Bugüne kadar “erkekler de ne prenses oldular” diyenlere kulak asmadım fakat son zamanlarda acaba hata mı ettim diye düşünüyorum. Yani şu güne kadar 3 ilişkim oldu ki kısa süreli değillerdi, hepsinde ben erkek taraf gibiydim. Bir iki gün önce, çıktığım kişi ona niye çiçek almadım diye bana trip attı. Bildiğiniz gül buketinden bahsediyoruz. Konu burada bir erkeğin çiçek sevmesi falan değil. Ben, yok erkek adam ağlamaz yok erkek adam hesabı öder kafasında biri değilim. Sorun daha kız halimle buket almamış olan şahsıma, beyefendiye çiçek almadı diye TRİP ATILMASI. Hani o kadar tuhaf bir durum ki bunları yazarken gülme krizine girdim. Ben ilişkide dişi taraf olmayı çok özledim. Biraz naz yapabilmek, birazcık alttan alınabilmek, her şeye trip yememeyi özledim. Erkek tarafının sorumluluğunu üstlenmekten bıktım. Öyle bir durumdayım ki, beyefendi utanmasa üşüdüğünde ceketimi falan isteyecek. Belki de bu isteğim ufak tefek biri oluşumdan kaynaklı ama bana erkek denilince aklıma ilk gelen koruma dürtüsüdür. Ben ilişki yaşadığım erkeğin beni korumasını isterim ama şu ana kadar hep koruyucu olan bendim. Acaba sorun erkeklerde değil de bende mi diye baya düşündüm, ama doğadan örneklere bakınca bile durum çok farklı. Hayvanlar aileminde de karşı tarafı etkilemeye çalışan, karşı tarafı koruyan hep erkek hayvanlar, dişiler değil. Ya merak edip belgesel falan izledim, erkek kuşlar sırf dişisi onun yönüne baksın diye neler neler yapıyorlar. Daha yakın akrabamız olan hayvanlara baktım, ya hepsi dişisi için bin takla atıyor. Yani sevgili olduğum tek bir erkek böyle olsaydı bu sorgulamaya düşmezdim ama yolumun kesiştiği 3 erkekte böyle olunca artık gına geldi.