İlk dönem hazırlıkta aynı sınıftaydık. Seni stalklarken sadece senden hoşlandığımı zannediyordum. Sonra beğendiğn kızları gördükçe kıskançlık krizlerine girdiğimi farkettim. Çok daha fazla şey oldu ama bunları seninle konuşmayı isterdim. Muhtemelen burayı da okumuyorsundur. Ama hep kağıda yazmaktansa bir de buraya yazayım dedim. Sömestr da seni özledikçe farkettim ne kadar sevdiğimi seni. Muhtemelen hep kendimden kaçışlarım yüzümden beni dengesiz zannetmişsindir ama şimdi kabul ettim ki sana aşık olmuşum. Baktığım her yerde seni arıyorum. Keşke yine aynı sınıfta olsaydık. Benimle tek kelime etmesen sadece her gün yüzünü görsem bile yeterdi. Şimdi aralarda birkaç saniye yüzünü görmek için uğraşıyorum. Aramızda hiçbir şey geçmese bile özlüyorum seni… Şimdi birileri gelir der kesin sen açıl madem çocuğa diye. Çocuğun etrafında tonlarca kız varken ben ne yapabilirim.. Nasıl emin olabilirim beni sevdiğinden.. Bu da burda bir iç döküş olarak kalsın, çocuk görmese ya da yeterince açık betimlemesem de olsun..