İçimi döküyorum

Reis bunu söylerken üzülüyorum ama alış bence bu duruma bizim okulumuzdaki öğrencilerin yüzde 60 i aynı dertten muzdarip

Yalnız olduğum o ilk 1 ayı çok iyi hatırlıyorum. Bazen yalnız başına kafa dinlemek ihtiyaç tabii ama bu mecburiyetten kaynaklı olduğunda dediğin gibi gerçekten koyuyor. Malesef belirli bir süre bi taraf fazladan atılgan olmadığında bu arkadaşlık işleri olmuyormuş. Demem o ki senin çabalaman lazım. Benim arkadaşlarım da memlekete döndüğü için şuan baya sıkılıyorum eğer okulda tanışıp takılmak istersen arada bi geliyorum aklında bulunsun yazabilirsin. Fake insta: heysenior2345

aynısından

okula daha yeni gelmişsin, hoşgeldin. güzel arkadaşlıkların olacağından şüphen olmasın. arkadaş edinme konusunda acele etmemek en iyisi çünkü bilinçsiz şekilde sırf arkadaşım olsun diye edindiğin arkadaşlar ileride seni olumsuz davranışlara ve alışkanlıklara itebilir. hazırlıkta farklı bölümlerden birçok arkadaş içinde olduğundan kafa dengi birini bulamamış olabilirsin. kendi bölümüne geçtiğinde ilgi alanlarına daha yakın insanlarla beraber olacaksın. kendini yorup umutsuzluğa sürükleme, onlarca arkadaşın olacağına birkaç tane has dostun olsun. zamanla çok daha iyi hissedeceksin üzme kendini

Kulüp ortamlarında takıl biraz kendini aşmaya çalış beğenmesen bile kaybedecek bir şeyin yok,bomboş gezmekten iyidir.Birkaç kişiyle tanıştıktan sonra gerisi geliyor zaten.

okulda çoğu insan böyle ki lisede kimseyle tanışamazdım okula geldim çevre patlaması yaşadım ama sınıfta 3-4 kişi hariç kimseyle yakın olamadım okuldaki çoğu kişiyle ortak bi yönüm yok galiba ya

Ortak gir part time bir işe calış orta hem sosyalles hem paranı al akşam git bir mekana bir kıza birşeyler ısmarla akşam altında 3 ay kampüste gülerek gezersin

Herkes böyle diyor. Ama kimse kimseyi beğenmiyor. Biraz insan seçmesek ve arkadaşına sadık olsanız( ben sadığım)sorun kalmaz diye dusunuyorum

Öncelikle merhaba, daha ilk seneniz olduğunu yazmışsınız. Bana sorarsanız endişelenmeyin çünkü çoğu insan ilk yıllarda böyledir. 🙂 Nitekim bende de durum aynıydı. Zaman içinde yanında doğal davranabileceğiniz yani kendiniz olabileceğiniz arkadaşlar edinirsiniz inşaAllah. Sadece iyi niyetli ve samimi olmaya bakın, yalnız takılmamak için yanlış arkadaşlıklar yapmamaya çalışın. Zaman içinde arkadaşlıklar için farklı fırsatlar çıkar önünüze. Örneğin, dersler bitince yemekhaneye gidin bir veya birkaç kişiyle beraber. Bir iki konuşmadan ve takılmadan sonra anlaşabileceğinizi düşündüğünüz insanları bulacaksınızdır diye umut ediyorum. Ya da namaz kılıyorsanız veya başlamak istiyorsanız mescide gidebilirsiniz, orada da pek çok farklı konuda sizin gibi düşünen, hisseden, aynı dili konuştuğunuz insanlara denk gelirsiniz eğer fırsat verip de muhabbet ederseniz. Bazen de sadece dersten önce/sonra bir çay bir kahve güzel bir muhabbete dostluğa yol açabilir. Her halükarda kafanızı dingin tutmaya çalışın, pek çok insan siz fark etmeseniz de sizin gibi görülmediğini hissediyor, bundan emin olun. Ama uyuştuğunuz ortamlarda dostlarınız sizi arayacaktır, rahatlayın ve kampüsün doğallığında biraz kendinizi dinleyin. Her şey için umudunuzu ve iyi yanlarınızı koruyun. Allah herkese selamet versin, umarım size bir nebze olsun faydası dokunur bunları okumak. 🙂

İlgini çeken bir kulüp varsa ona katıl ve aktif ol bir sürü kulüp var ilgini çeken bir şey çıkar, onların etkinliklerine git, derste birisinin yanına otur “kalem, silgi, hoca ne dedi kaçırdım” her neyse bir şey sor ders çıkışında konuşmaya çalış, biraz başta garip hissettiriyor ama herkes için yeni birileriyle tanışmak garip, hazırlıktasın galiba çocuksu davranan tipler var diye duydum ama illaki düzgün insanlar da vardır, uğraş, uğraşmadan arkadaş çevresi bulunmuyor.