Oturmuş dinliyorsun uzaklardan gelen o kime ait olduğunu bilmediğin sesi. Ama sana huzur veriyor unutturuyor bazı şeyleri bir anlığına da olsa. İhtiyacın olan buymuş gibi oysa o dahi bilmiyor seni hayatta tutan şeyin ne olduğunu. Sadece bir süreliğine dinletiyor melodisini tüm yaşanmışlığıyla. Yalnız senin için o anlamlı sesler ve bu kıymetli zaman. Değerini o anda daha iyi anlıyorsun çünkü bittiğinde acı hissediyorsun hemde deriden bir acı.
