Neden öyle bilmiyorum ama önceden defalarca yürüdüğüm koridorlarda artık daha farklı bir ruh hali ile yürüyorum. Önceden sanki bir şeyler eksikmiş de haberim yokmuş gibi geliyor. En kötüsü onunla sürekli aynı ortamda bulunamamam 🙁 Tanışmak istedim ama bir türlü denk gelemedik nedense. Ayrıca tanışsam bile benimle aynı duyguları paylaşır mı onu da bilmiyorum. Tek bildiğim özellikle gözlerinin aklımdan hiç çıkmaması. Belki de Türk sinemasının gelmiş geçmiş en iyi yapımlarından biri olan; kaybolan Beyoğlu ve dönüşen alışkanlıkları işleyen Muhsin Bey filminde geleceği adına uçuk kaçık hayaller kuran Muhsin bey, hoşlandığı ama bir türlü açılamadığı komşusunu kastederek şöyle diyordu: “Sevda hanımı da çağırırım, gelirse tabii”
