Bundan 10 ay kadar önce 1 yıllık ilişkimizi bitirmiştik. O zaman ikimiz de mutsuzduk, en ufak şeyden tartışma yaratmaktan, birbirimizi üzmekten, eskisi gibi tutkuyla birbirimize dokunamamaktan şikayetçiydik. Ayrılığın geldiğini anladık ve ortak bir kararla ayrıldık. Fakat şöyle bir farkla: Ben kolay pes eden birisiyim, ilişkideki sorunları düzeltmek istemedim çünkü artık en ufak pürüz bile fazla acı veriyordu ve sorunlar düzelse dahi tekrar nüksedeceğine inanıyordum; o ise mücadele etmeye inanıyor, ilişkide kavgaların normal olduğunu düşünüyor ve tekrar denemeyi istiyordu.
10 ay uzun bir süre. Başlangıçta yalnız kalmak, tek gecelik takılmak istedim ama sonrasında duygu aradığımı fark ettim. Sevgi de kolay bulunmuyor. Son birkaç ayda istem dışı onu düşünürken buldum kendimi; ayrıldıktan sonra geriye dönüp baktığımda sadece kötü anılar varken şu an geriye dönüp bakınca güzel anıları da görebiliyorum.
Her aşk biricik sonuçta, kendine münhasır. Birlikte çok güzel zamanlarımız oldu ve düşündüm ki bu güzellikleri tekrar yaşamak, artırmak istiyorum. Uzun zaman sonra kalbimle karar aldım ve doğum gününde ona sürpriz yaptım. Onunla buluşmak düşünmediğim bir karardı, sadece içimden geldi ve buluştuk. Özlemişim. Bir yandan baştan tanımak istiyorum ama bir yandan da her şeyini biliyormuşum gibi. Sanki daha önce hiç dokunmamışım ama aynı zamanda çok tanıdık bir bedene dokunuyormuşum gibi. Garip duygular.
Peki ne oldu ayrılık sebeplerine? Ufak da olsa hala içimde bir korku. Aynı problemlerin nüksetmesinden korkuyorum ama problemlere yaklaşımımı değiştirdim: Sorunlar hep olacak. Geçen bir söz okudum, belki bu konuyla da bağdaştırılabilir, Le Guin diyor ki: “Bir mum yaktığında, bir gölge yaratırsın”. Gölgeler hep olacak. Eskiden aradığım gibi kusursuz bir ilişki ne yazık ki mümkün değil. Sadece kusursuza yaklaşabiliriz ki bu da emek vermekle gerçekleşebilir. İşte bu yüzden her aşk ikinci bir şansı hak eder dedim ve birkaç gündür de eskisi gibi konuşmaya başladık.
O kadar kalabalığız, aramızda mutlaka eski sevgilisiyle barışan vardır; sizce kalbimi dinlemekle doğru olanı mı yaptım, siz aynı sorunları tekrar yaşadınız mı, sağlıklı bir ilişki için ne önerirsiniz? Fikirlerinizi, düşüncelerinizi merak ediyorum