Hani önemli olan iç güzellikti ?

Öyle zaten. Dış görünüş çok şeydir. Tipsiz insanın hayatı daha zordur.

Üniversiteye daha iyi bir sosyal hayat kurabilmek için değil daha eğlenceli zamanlar yaşamak için geliyorlar çünkü. Onları eglendirecek kadar şebeklik yaparsan gerisi gelir zaten

Önce dış görünüşüne bakar. Dış görünüşte testten geçersen o zaman içine bakar

Neden hepimizi genellemeye tabii tutuyorsun?

İnsan fazla sevince onu karaktersizlik olarak göremiyor karaktersizlik yaptığın kızlar büyük bir ihtimalle saf kalplilerdi

İnsan arkadaşını seçerken bile dış görünüşüne dikkat eder. Haliyle kendimize bir eş ararken bunun dış görünüşden bağımsız olması beklenemez. Yaptığım gözlemler sonucu çoğu kişi kendi seviyesinden düşük insanlarla beraber olmak istemiyo. İsteyen olursa da ya maddi anlamda ya da başka anlamda (cinsellik, ortam, menfaat) vs beklentileri oluyo. Sonuç olarak dış görünüş önemli

10.5 senedir okuyorum, ne zaman biteceği de belli değil, belki de atılacağım ama hiçbir kız yanaşmadı. Tip çok önemli gerçekten.

Hep diyorlar ama her zaman ki gibi sözde kalıyor bunlar. Her zaman ön planda olan dış güzellik oluyor. Sonra dıştan iç güzelliğe doğru gidiliyor. Ben de diyorum iç güzellik önemli diye ama maalesef yinede herkes gibi önce dış görünüş ön plana çıkıyor. Beğenip beğenmemek gibi, sonuçta herkesin bir profili oluyor-beğendiği ya da beğenmediği-. Doğrusunu bildiğimiz halde yine yapıyoruz. Bu değişir mi? Sanmıyorum…

Belki Allah seni yanlış insanlardan böyle koruyor hemen kalbini karartma. Seven gelir kalbini çalar dünyanın en yakışıklısı en güzeli sen olursun onun gözünde daha vakti gelmemiştir belki tanışmanızın. Ama dış görünüş çok acımasız birşey, elinden birşey gelmiyor sen seçmemişsin ben de arada üzülüyorum hayatın gerçekleri. Sevilmek çirkinlerinde hakkı. Önemli bir ihtiyaç bence sevmek sevilmek.

‘ Keşke ‘ o kadar güzel yazmışsın ki ben daha üni yi yarıladım sayılırım. Bazen kendimi bu sorularla meşgulken buluyorum, sinirlerim bozuluyo.
Ama fark ettim ki ümidi kesmemek lazım ve senin gibi insanların böyle güzel yorumları lazım bize, hep yaz buralara ….
Teşekkürler

Hayır sevilmek güzel/yakışıklı olmayanların hakkı değil. Kabul edelim bizi kimse sevmiyor. Peki neden biz birbirimizi sevmiyoruz, çünki biz de güzeli arıyoruz, bunun ilahi bir açıklaması yok doğal seçilim bu. Mecbur kalana kadar evlenmeyip canımıza tak edince sevmediğimiz biriyle evleneceğiz. Gerçek bukadar acı ve net. Ya güzelleş estetik filan elinden geldiğince çaba göster yada acı gerçekle yüzleş. Bu kadar yoz, acımasız bir canlıyız. Öyle olmasak dünya ve insanlık bu halde olur muydu?

Herkes yaşlanacak o güzellikler sökülüp alındığında kalbi güzel olmayan biriyle yalnız kalmak istemem şahsen. Senin gibi düşünmüyorum “bendeçirkinim”. Ama haksız da değilsin.

Klüp mü kursak, ne yapsak?

Bence de kulüp kuralım evde kalmaktan ötürü vergi verileceği haberleri eğer doğruysa ben hemencecik bir kısmet kapayım zira ben de para falan yok bir de bu habere göre vergi veremem jdkflglgşgşgşlglglgl

Ben napiyim ki. Ben seçmedim tipimi boyumu. Kendimi çok geliştirdim birçok alanda ama işe yaramıyor. Kimse önemsemiyor. Bu önemli mi peki ? Evet çok önemli. Hayatında sana değer biri bile olmadıysa çok önemli. Sonra kendini sev diyolar ya. Neyimi sevicem ? Başkasına doğuştan verilmiş her şey de bir tarafını kaldırıp 2 kitap bile okumadan istediği herkesi elde ediyor da ben hayatım boyunca uğraşmışım kimsenin umrunda olmuyor. Belki farkında değilsiniz ama bu iş hayatını da etkiliyor. Tipten boydan direk eliyolar. Yani her anlamda geri planda kalıyorsun. Bir kere geldiğin hayata da tipsiz olarak devam ediyorsun.

Boşver @Yalandunyaaa bizimkiler saç ekimi doktoru bütün estetik camiasını tanıyorum eğer istersen irtibat sağlamaya çalışırım

@Öylesine 😀 param yok ki be reis olsa bile estetikle olcak iş değil o. Böyle yaşamaya devam :=)

Tam da bu yüzden olabilir mi acaba? Öncelikle kendini sevmeyi öğrenememiş bir kitlenin sevilmiyor olmaktan şikayet ediyor olması çok ilginç. O kadar okudum kimse bakmıyor diyorsun. Kendini geliştirmek bile partner saplantısıyla varolabilen bir şey hayatında. Akışa bırakmıyorsunuz. Zorluyorsunuz biri olsun diye. Hayata akacak alan bırakmıyorsunuz. Mesela uzaktan birini görüp ona saplantılı hale geliyorsunuz. Konuyu elde edip edememe mevzusuna çeviriyorsunuz. Karşınızdakinden tam hayatının şu döneminde sizin gibi biriyle birlikte olmasını talep ediyorsunuz. Karşı tarafın geçirdiği dönem hakkında fikir sahibi olmak, değerlendirmek bir kenara çoğu zaman bunlar isimlerini dahi bilmediğiniz kişiler. Yani bir boşluğa bakıyorsunuz. Karşı cinse arkadaş olmak için asla şans vermeden onunla sağlıklı bir ilişki kurabileceğinize inanıyorsunuz. Insanı anlamaya çalışmaktansa saplantılı aşıklar haline geliyorsunuz.

O kitabı kendimize değer verdiğimiz ve gelişime inandığımız için okuyabildiğimiz zaman bir şeyler değişir belki. Çünkü herşey bir kenara, o zaman eylemlerimizi sevgi ve samimiyetle gerçekleştiren kimseler oluruz. O zaman bir başkasını da sevgi ve samimiyetle algılayabiliriz belki.

Al bir de burdan yak sevilmeyi istemekte suç oldu, sevgi insanı tamamlayan birşey öyle kendini sev demekle olmuyor herkes kendini sever öyle olmasa şu an hayatta kimse olmazdı. Bir yerde onaylanmak sahiplenilmek değer görmek insanı güzel hissettiriyor. Yalnızlık insanı çok yaralıyor. Ben hayatta bir kere bana böyle bakan gözlerle karşılaştım sonu hüsranda olsa çok güzeldi ömrümce unutmam içimden şey demiştim demek insanlar böyle hissediyor sevince. Bu takıntı saplantı falan değil aşıklara sapık gözüyle bakmakta yeni çıktı. Sevmek suç mu? Bak zorlamak rahatsız etmek falan demiyorum uzaktan da olsa usulca sevmek.

Şu sayfada şunları yazdırıyorsa bence pek sağlıklı duygularmış gibi görünmüyorlar buradan bakınca. Elbette güzel şeyler bunlar, lakin bu şekilde bakmak pek sağlıklı değil gibi. İnsan salt varoluşuyla anlam kazanabilmeli önce kendi gözünde. Sadece varolduğu için değerli olduğunu anlayabilmeli. Önce bunu algılamayan birinin sağlıklı ilişkiler kurabileceğine inanmıyorum. Bir başkasımnın hisleri üzerinden değer biçmek kendine, bu ciddi bir problem.