“her ne kadar yalnızlık olsa da bir o kadar kalabalıklar içinde olduğumu, ne kadar çok sevilmeye muhtaç olduğumu hissetsem de bir o kadar sevildiğimi, ne kadar çok başarısızlık hissetsem ondan da fazla başarılı olduğumu, zihnen yorgun olsam da geleceği düşününce korlanan ateş gibi canlı, kendime güzel bir hayat borçlu olduğum duygusu kadar hayatın anlamsızlığını, her ne kadar mutlu olsam da kendime karşı gardımı düşürerek ağlayıp kriz geçirme isteği hissediyorum.”
Bu sözler belli bir süreçteki birikim sonuncunda söyledim ama hala da arkasındayım düşüncelerimin ve yaşamımı oynamaya devam edip dans ediyorum. Siz de devam ediniz :))