Okul başladığından beri nedendir bilmiyorum ama sürekli seni düşünüyorum. Çok kısa bir sohbetimiz oldu sosyal medyadan belki konuşma devam eder dedim ama bilmiyorum orada kesildi belki kader kısmet diyip akışına bırakmalıyım ama nedendir bilmiyorum bırakamıyorum. Seni göreceğim düşüncesiyle her gün sağa sola bakınmaktan boynum tutuldu ve bu hafta seni düzgün göremedim bile. Cidden insanların belli başlı algısı olmasa ve çekinmesem seninle konuşmak sohbet etmek isterdim. Buraya bunları yazdım ama senin bu sayfayı takip bile etmediğini biliyorum. Muhtemelen görmeyecek ve duymayacaksın. Belki üstüne bile alınmayacaksın ama ben buraya yazarak en azından deşarj olayım, içimde tutmayayım… kafamı kaldırıp senin yüzüne bakarak sohbet edeceğim günler olacak mı acabaa ?? Hayırlısı diyelim…
