çok sıkıldım
sevildim ama hep o kadar kötü insanlardı ki hep sevgiden şüphe ettim
zaten ailede sevgi görmemişim bari üniversitede aklı başında birileri ile tanışır onlardan sevgi görürüm dedim
sevildim de
ama o kadar korkunç insanlar çıktılar ki hep şüphe ettim
hak etmediğim için mi şüphesiz sevilmiyorum
yoksa şüphesiz sevgi diye bir şey mi yok
ben her şeyimi feda ederken neden karşımdaki insanlar bunun değerini bilmiyor
bi kadın olarak çok yoruldum
dördüncü senem doluyor bir tane aklı başında insan tanımadım
ki zaten nerden tanışacağım ki
(klüp etkinlikleri mi yok almayayım)
ben sevgi istiyorum
söyleyin nerde bulabilirim