seni fen-edebiyatın önünde ilk gördüğümde tanıyamadım, aradan geçen 15 yıl bana yüzünü neredeyse unutturmuştu ya da görünce tereddüt ettim bilmiyorum. Hatta seinle göz göze geldik sen gözlerini kısıp bana baktın sanki tanıyormuş gibi. Ben kim miyim? Hatırla; 9 yaşındaydık ikimizde, aynı sokakta oturuyorduk. İkimiz de pokemon izleyip sonra bildiğimiz pokemonları sayıyorduk birbirimize, hatta sen Bulbasaur’u çok severdin… Bir gün sen bütün tasolarını bir eczane poşetinin içine koyup bana verdin. Ertesi gün taşındınız; ilk bir hafta gayet normal geçti, olağandı her şey, sonraki 15 sene yüzünü unutmamak için her bir defterimde senin ufak bir karikatürünü çizip durdum. Sonra geçen cuma seni gördüm. Sordum soruşturdum; evet o sensin: kızlarla ip atlamayıp gelip benimle pokemon muhabbeti yapan kız… Peki şimdi beni hatırladın mı?
