Gözlüyorum yolunu, sabahları güneş doğmadan sesini duymadan ruhunu yakında yakınımda hissedemesem bile. Ağaçların sararmasını, yapraklarını teker teker dökmesini acıyla izliyorum. Çırıl çıplak kalmasına dolu gözlerle şahit oluyorum. Senin senin gelmen için yollarına seriliyor hepsi birer birer. Tek tek acı çekiyor sevgisini gösterebilmek için. Kopuyor, yanlız kalıyor bu koskoca evrende. Bir gün gelir ümidiyle.
