Nerden başlayacağımı bilmiyorum.Başta bana olan ilgini farkettiğimde korktum ve geri çektim kendimi.O zamanlar seni üzdüm sanırım ama ben de çok üzüldüm başta bana karşı o kadar iyiyken bir anda çok değersiz hissettirdin ve seni kırmaya başladım kırdıkça içimdeki o tuhaf his geçer sandım belki de ama geçmiyo.Benim kadar sen de kırdın beni ve artık arkadaş bile olamiyoruz sanki araya ikimizde duvar ördük sana yazmayı çok istedim cesaretimde vardı yazmaya ama bir baktım sen beni silmişsin bile.İşin en garip tarafıda o kadar üzüldüm kırıldim yine de aklima sen geliyosun belkide bir sey yasanmadigi icindir ama sildigini gordukten sonra anladimki benimde yavastan unutma zamanim gelmis yapamiyorumda ozluyorum seninle konusmayi ama görmezsem seni ki bayadir gormuyorum unutabilirim heralde