Bugüne kadar hastalıklarımın çok acısını çektim. Bugün bir forumdan bir kişi başlıkta geçen hastalığımın ömür boyu geçmeyeceğini söyledi ve ben nedense buna çok takıldım, çok kırıldım. Rapor vermediler, tedaviyle işlevselliği tam düzelen dediler. Heyet görüşmelerime gidiyorum. Kibar davrandığım için bir kaç heyet sonra her şey kapanacak. Lakin acaba ben gerçekten düzelemeyecek miyim? Maalesef intiharı denedim. Ölmem garanti gibiydi ama bir şekilde kurtuldum. Aynı zamanda ciddi kavgalarım oldu, hastane yatışlarım da. Sinir harpleri. Aile ve akrabalara zarar vermeler de cabası. O adam aynı zamanda evlenmemem gerektiğini söyledi. Düzelmeyeceksem gerçekten olası olduğu üzere evlenmemeliyim. Aşk hissime zincir vuruldu anlayacağınız. Çok sevdiğim bir kız var ve onun da dengesini bozmuş olabilirim. Herhangi bir zarar verme, hakaret etme ve tehdit etme durumu olmadı ama ona kendimi anlattım. Mesajlarla. Bazen konuşmak istediğimi söyledim. Bazen de düzelmeyebileceğimi söyledim. Ve o mezun oluyor. İlk defa bir kızı bu kadar sevdim ve yine olmadı. Üzgünüm, kahroluyorum ama olmaması gerekiyordu ve olmadı. Düzelmeyi çok istiyorum. Bir daha seversem gerçekten sevebilmek için. Normal yaşayabilmek için. Her gün cinayet haberi, aile katleden baba haberleri duyuyoruz. Ben bunları yapacak biri değilim ama yine de çok sinirliyim. Ben normal olmak istiyorum, ben aile kurmak istiyorum. Ben düzgünce mesleğimi icra etmek istiyorum.