Annem

İstersen seninle dertşebilir acını hafifletmek isterim

Öncelikle sana sabır diliyorum kardeşim. Zor bir durumdasın yüz yüze konuşmak istersen dinlerim. Çok da iyi güzel dinlerim.

Citoles yine konuyu Psikiyatriye getirmiş diyecekler ama sitedeki asalak üyelerin ne düşündüğü açıkçası pek umurumda değil.
Durumunu çok iyi anlıyorum arkadaşım, annen ve sen zor bir süreçten geçiyorsunuz. Bir psikiyatr olmadığım için duruma benim teşhis koyma gibi bir durumum yok ama anneni bu konuda psikiyatra gitmek için suyuna giderek ikna etmen gerekiyor. Bu konuda YouTube’daki Pasif Agresif Kişilik bozukluğu olan kişilere nasıl yaklaşılır videosunu veya bir kişiyi psikiyatra gitmeye nasıl ikna ederiz tarzı videolar izleyebilirsin. En doğrusu ise bir uzmandan bu konuda (anneni ikna etme konusunda) yardım alman olur sanırım. Elimden gelebilecek herhangi bir şey olursa yardımcı olmaya ve konuşmaya açığım. İyi akşamlar, başın sağolsun, geçmiş olsun.

Açıkçası titreyerek okudum itirafını, Allah sabır versin. Keşke bi yardımım dokunsa demekten başka birşey gelmiyor elimden. Tek tavsiyem okulu dondurup sorunlarını hallet öncelikle, ondan sonra herşey yoluna girince devam et okuluna.

Baban için çok üzüldüm. İçine kapanman çok normal ama senin dilinden anlayacak bunu dedikodu ya da kendisi için şükür yarabbi demeyecek bir arkadaşına içini dökmeni , başka bir gözle yorumlanmanı öneririm. Keşke yüz yüze de sohbet edebilseydik. 2 itiraf önce benim de yazım var. Bir o yazıya bak bir buna. Utanmamak elde değil…

Televizyon atma olayı bende de oldu, karlı bir gündü, televizyon yere yumuşak iniş yaptı, sonra bir şekilde çıkardılar, 4-5 gün kapalı kaldı ve çalıştı. Halen çalışıyor, sadece biraz yamukluğu var, hepsi bu kadar. Ayrıca ben de bir aralar camdan atlamaya yeltendim, neyse ki sadece sinirimin boyutunu göstermek içindi, ciddi olduğumu anladıklarında durdum.

Benim de çok aile yaram var aslında, babamla neredeyse 4 yıldır görüşmüyorum, 4 yıl ortalama hayat süresi için oldukça uzun bir süre aslında ama bir anda geçiverdi işte. Annemin üzerinde ciddi bir yük var aslında, çoktan atması gerekirdi ama atamadı.

Ben de üniversiteyi 9-10 senede bitireceğim bak, tabii bir aksilik çıkmazsa. Benim de ne dertlerim oldu, paylaşasım geldi. İşin aslı içini dökmen güzel olmuş ama bununla kalacaktır, insanlarla bunu paylaşman bence iyi bir şey ama buradan daha fazlasını beklememelisin. Seninle birlikte ben de derdimi paylaştım. Dertlerimiz bence ilerleyen zamanlarda azalacak, buna inanıyorum. 🙂 Belki daha az hissedeceğiz, belki gerçekten de bir şeyleri bir şekilde yola koyacak gücü bulacağız ama dertlerimiz azalacak. 🙂

Konu aile içi yaşantıya ve bahsettiğin üzere psikolojik rahatsızlıklara dayandığı için her ne kadar denesek de empati kurmak pek sağlıklı olamayacaktır. Belki de hayatta en güvendiğin insanı yitirmiş olman seni fazlasıyla sarsmış , ailenin ve annenin de yanında yer almıyor oluşunun sebebiyet vermesiyle beraber ortaya çıkan ruhsal çöküntünün seni etkisi altına almasına izin vermemeye çalış. “Ben” merkezli bir yaşam , tek çıkar yol gibi görünüyor. Ne kadar mümkün olup olmadığını bilmiyorum ama en hassas noktalardan birisi de seni kötü etkilemesi olası , ev içerisindeki -sağlıklı bir iletişim kurmanın zorluğu ve iyileştirmenin namümkün olduğu düşünülürse- olumsuz diyaloglardan ve ortamı gerecek tartışmalardan kaçınmandır. Bir yandan da hastalığının üzerinde hiç şüphesiz etkisi olan stres faktörüyle başa çıkman ve mücadele etmen öncelikli temennimdir. Hayat gerçekten yaşamaya değer mi ? En karanlık gece bile sona erer ve güneş tekrar doğar diyordu Hugo. Aynen o hesap , bir gün ama mutlaka bir gün hayatın keyfini sen de çıkaracaksın. O âna dek , kendini iyi hissedeceksen göz yaşı dök , haykır , içindekileri bir kağıda kenara köşeye yazıver , çevrende kendine yakın gördüğün insanlara bu durumdan bashet ve birçok kişiden tavsiye al. Ne yaparsan yap ,sakın kendini salıverme. Duruşun her zaman esin kaynağın olsun , sağlıcakla…

Bu itiraf gerçek mi bilmiyorum ama gerçekmiş gibi yorum yapacağım. Çok kötü şeyler yaşıyorsun arkadaşım ve yardıma ihtitacın var. Sana bir şeyin yok diyen psikoloğu derhal bırak ve başka bir yerden yardım alma arayışına gir. Eğer istersen iletişim bilgilerimi patlaşacağım seninle. Yardım edebileceğim ya da en azından yönlendirmede bulunabileceğim konular olabilir. Cevabını bekliyorum

Mirası reddetseydiniz.Levent Kırca’nın ailesi gibi.

Psikoloğu veya psikiyatristi eve çağırsanız. Annenle direkt o iletişime geçmeye çalışsa