Sanırım birine fena kapılıyorum. Elimde olsa böyle olsun istemem. Yanımda olsun yanında olayım istiyorum. Onunla beraber olabilmek için çaba göstermeye başladığımı fark ediyorum, aynı çabayı görememekten korkuyorum. Onunlayken aklım düzgün çalışırken yapmayacağım şeyler yapıyorum, söylemeyeceğim şeyler söylüyorum. Sevda yolundan bilmeden ve elimde olmadan geçiyorum sanırım. Emin olmak istiyorum o ne düşünüyor, hissediyor ama aynı zamanda emin olmak istemiyorum da. Içimin sıkıldığı vakitlerde onunla olan anıları sardırıp zihnimde canlandırmak iyi geliyor. Ama aynı zamanda böyle kendimi kaptırmış olmak da içimi sıkıyor. Yanındayken savunmasızım sanki hareketlerimi, duygularımı çok net ayırt edebiliyor. Böyle olsun istemiyorum ama beni en iyi analiz eden kişilerden biri olması da bir bakıma hoşuma gidiyor. Onunlayken mutluyum. Mutluluğum hep sürsün istiyorum.
