Ne zaman umutlansam birazcık, ne zaman birine kendimi açsam, ne zaman birinin ‘seni seviyorum’ demesine inanıp gardımı indirsem işte o an çekip gidiyorlar. Hiçbir şey yokmuş gibi. Ben hiç akıllanmıyorum çünkü her seferinde bu sefer ki farklı lan diyip buna inanıyorum. Sanki öyle bişey varmış. Ama artık piştim. Başıma son iki gündür gelen şeylerden dolayı kendimi artık mühürledim. Bir daha da kimseye açılmam. Ama lütfen benden uzak durun artık. Gerçekten istemiyorum hiç kimseyi. Mühim değil gerekirse yalnız ölürüm. Hem hangi birinin mezarı çift kişilik ki? 🙂
Puan:
İtirafa Yorum Yap:
Seni seviyorum diyip de çekip gitmelerinden iyidir.
Dediğim gibi artık insanların sevgisine olan inancımı kaybettim. Bu günden itibaren artık kendimi nefretin ve öfkenin kontrolüne bıraktım ve kalp kırmak umrumda değil. Yaptığım çok bencilce bir şey biliyorum ama başka türlü yaşayamam kendi kendimi mahvediyorum. Umarım kimse bana tutulmaz veya yakınlaşmaya çalışmaz çünkü gerçekten kalbim katılaştı ve başka bir masumun da benim yüzümden benim durumuma düşmesini istemem.
Dediğim gibi artık insanların sevgisine olan inancımı kaybettim. Bu günden itibaren artık kendimi nefretin ve öfkenin kontrolüne bıraktım ve kalp kırmak umrumda değil. Yaptığım çok bencilce bir şey biliyorum ama başka türlü yaşayamam kendi kendimi mahvediyorum. Umarım kimse bana tutulmaz veya yakınlaşmaya çalışmaz çünkü gerçekten kalbim katılaştı ve başka bir masumun da benim yüzümden benim durumuma düşmesini istemem.
İnşallah günün birinde sana tutulup da sırf daha önce canını sıkanlar yüzünden terslenmem 😀
işin şaka tarafı, hemen gardini indirme bence. Herkes kendisi için kararlar alıyor. Sevdiğini söyleyenler de kendi kalpleri istediği için bunu söylüyorlar. Belki cidden seven birisi gelir ama o da sen onu mutlu ettiğin için seninle sevgili olur. Sonuçta senin mutluluğunu dusunse bile büyük ihtimalle kendi mutluluğu bozulana kadar bu hisle devam eder. Bazı itiraz edenler olabilir ama boşver onların da içguduleri aşağı yukarı herkesle aynı.