İlk defa biri beni darmadağın etti. Kendimi unuttum. Çoğu konuda kusursuz olması kendi zihnimde “zaten şöyle şöyle kötü özellikleri vardı” diyip kendimi avutmama izin vermiyor. Küçük bir süreliğine cennette dolaştım onunlayken. Cennetten tekrar yeryüzüne düşünce bir anda maddeyi bırakan uyuşturucu bağımlısı gibi şoka girdim. Karnımdaki saatlerce yanmalar, kalp çarpıntım ve aklımdan çıkmayan yüzü yemek yememe, uyumama izin vermiyor. 10 dan fazla ilişkim oldu ama hiç böyle hissetmemiştim. Onu sevmeyi bile o kadar seviyorum ki kaybedeceğimi, üzüleceğimi bile bile tutuşuyorum. Keşke seçim sırası hayat değil ben de olsaydı.
