Artık fişi çekmek istiyorum.

Çoğu insan hayatı monoton yaşiyor bahsettigin şeyleri yaşıyorlar ama senin kadar yoğun degil.İntihar etmeyi düşünmüş biri olarak diyorum ki daha görmedigin bu güzellikler varken pes etme, hayatı sevmesende keyfini çıkarmaya bak anı yaşamaya çalış yeri geliyor senin için hayatının en kötü günü yeri, geliyor biriyle tanisiyorsun veya garip bir śeye rastlıyorsun , ama intihar etsen bunları hiçbir şekilde farkedemeyeceksin ve ebediyen karanlığa bürüneceksin ve o karanlığı kimse bilmiyor ilerisi olacakmi olmucakmi ama ya gidip orda burdakinden fazla acı cekersen bilmediğin bı acı yerine burda bildiğin acıya katlanmak bence her zaman daha iyidir umarım vazgecersin tüm temennim 🙂

Kardeşim tüm bu direnişin boşa mı gitsin
Herkese inat yaşa bu hayatı
En çok senin hakkın var her şeye

Sen gel bizim discorda.

Ders çalış ders 2. Vizeler geliyor

Kişi kendinin doktorudur ister fiziksel ister psikolojik desteği kendinde bulacağını düşünüyorum. Yaşamak anlamsızsa ölmek de onun kadar anlamsız.

Sağ olun arkadaşlar, bu itirafı bir süre önce yapmıştım, o an duygu durum olarak dibe vurmuştum ve bir şeyleri denemek niyetindeydim. Ondan sonra biraz uyudum ve sabahleyin çok daha iyidim. Duygu durumum çok dengesiz, ne kadar sürer bilmem ama şu anda iyiyim. En azından kimseye zararım yok. Hatta faydamın dokunduğu kişiler bu halime rağmen oluyordur.

Benim hayatımda istediğim tek bir şey var aslında, o da başarı. Sevilip sevilmemek o kadar da önemli değil, belki yanlış ama. Sevdiğim kızla zaten geri dönüşümsüz olarak hiçbir şey yaşayamayacağım ortada ve ben bir başkasını aynı şekilde sevemem. Bu hak bir defa gelir bence, bu sebeple sevgiyi bir miktar kenara koyabilirim. Sevilmemek zaten umurumda değil, kim ne düşünürse düşünsün. Benim hayattan beklediğim başarı ama istediğim konularda olan başarılar. Başarımı kaybettiğim için de biraz bu haldeyim. Benim başarılı olmak istediğim konular belli başlı konular. Mesela özel mikrodenetleyicilerin kod sistemini tasarlamak isterim. Bunun için yazılıma yönelmek istiyorum ama her gün en az 3 saat çalışmak istiyorum. Bu konuda alanımda çok çok iyi olmak isterim. Yine bir spor dalında milli olmak istiyorum ve bu spora da haftada en az 10 saat ayırmam lazım, ayrıca potansiyelim fazla. 2-3 enstrüman öğrenmek isterim ama gayet her notayı hemen kavrayabilecek şekilde. Haftada 15 saat de buna ayırmak isterim. Bunlar benim beceri sahibi olabileceğim konular. Zira potansiyelim bence var. Lakin hayattan bezmişliği bırakmam lazım, bu konulara vakit ayıracak ruh halinde olmam lazım, okulum da bitmeli. Her an her şey olabilir ama denemeden ölmek istemiyorum, aslında gerçek bu.

Kardeş kaç kez dicem gelin sarıyım iki dal da gör ölmekmiş kedermiş kendine aydan bakarsın aydan

Peki seni hala yaşamaya iten şey ne?

@merak, bunu ben de düşündüm. Bugün 26 yaşımı doldurdum ve 27 yaşımı doldurmaya doğru ilerliyorum. Yani artık genç değilim. Yine de yaşadığım onca sıkıntıdan sonra, bende var olan onca sorundan sonra her ne kadar girişimim de olsa bu yaşımda halen yaşıyorsam bence bu bir başarıdır. Benim babam bana “Git kafana sık” diyen bir adam. Hayatımda ona sadece bir defa saygıda kusur ettim ama o da o zamana kadar olan tüm kinimi dökmeye yetti. Neyse, sonuç olarak yaşıyorum. Yaşım aslında o kadar da yaşlı da değil ve en önemlisi mental olarak fazla parlak olmasam da vücudum sağlık olarak gayet iyi durumda, yıllardır hastalanmıyorum ve hastalanacak gibi olsam da 1 günü geçmiyor. Belki de bunlar için minnettar olmalıyım. Kilom var, bundan kaynaklı insülin direnci var ama kiloyu da veriyorum. Az beslenme değil, sağlıklı beslenme önemli. 160’lı kilolardan 125’lere yaklaştım. Boylu poslu olduğum için 90 kilogramda sabitleneceğim. O zaman istediğim sporda milli olabilirim. Ayrıca sağlıklı beslenirsem psikolojim de gayet olumlu etkilenir. Yaşadıklarıma rağmen arada kafam atsa da, aslında düzelmek için çabalıyorum.

Beni yaşamaya iten bir değil, birkaç şey var. Annem, kardeşim, bunlar beni dinç tutuyor. Onları kahredecek kadar bencil değilim, ben bile. Aynı zamanda yukarıda da yazmışlar, belki ben de bir şeyleri başarırım be, bak orası belli olmaz. 🙂

Çek knka,fazla yazmasın

Aslında sen kendi problemlerinin çözümlerini herkesten iyi biliyormuşsun be 🙂

Senin adına sevindim, bir amacının olması çok iyi bir şey. Sporla ilgilenmen; seni sadece yaşamaya itmenin ötesinde, yaşamdan zevk almanı sağlar. Enstrüman öğrenmeye meraklıyım yazmışsın, hiç bekleme, neye meraklıysan direk al başla. Sanırım çaldığının ne olduğu önemli değil senin için, o zaman en iyisi gitara başla. Valla ciddiyim direk yarın al bir gitar, hoca imkanın varsa git yoksa internette bir sürü kaynak var. Bekleme, valla, hiç bir şey olmuyor bekleyince.

Başarı konusuna gelince, hayattan başarı isteme, başarı çok ucu açık bir şey, elde ettikçe seviye yükselir ve her başarısızlık seni hayattan yavaş yavaş koparır. Yani zevk al, o gitarı eline alınca gidip virtüöz olucam deme; git çal, iki akor bas, iki solo at ama varıp da Gilmour gibi atıcam da deme; eğer dersen biter senin için, bir süre sonra gitardan da hayattan da soğursun. Bırak başarı seni takip etsin, ya da etmesin, farketmez.

Hayatı çekilmez yapan şey bu başarı hırsı. Hayatı çekilir yapan şeyler küçük şeyler, valla bak. Zaten hayata bağlayacak bir şey var seni, ailen. Bundan sonra bir de çalıştığın iş hayatını devam ettirmen için gerekli, ee geriye ne kaldi? Hayatın devam ediyor ama depresyona da girmemen lazım, bunun için de hayattan zevk alabilmen lazım. Bunlar da ilgilendiğin küçük şeylerle olabilir, bir şeyler başarmak için hırs yapmadığın şeylerle olabilir. Onun için hayatını devam ettirmenin ötesinde bir şeyler yapmalısın ki yaşadığına değsin, çünkü sırf ailen yüzünden yasamaya mecbursun.

Bu arada tekrar intihar etme düşüncesi falan gelirse yapma, valla ciddiyim, daha yapılabilecek onca şey var. Sırf utandığın için veya okul falan yüzünden zaman bulamayıp yapamadığın şeyler gelsin aklına. Hatta şimdiden bir listesini yap, Ölmeden Önce Yapılacaklar Listesi. Sonuçta hayattan umudunu kesmişsin artık yaptığın her şey kar, belli mi olur yaşamaya değer bir şey bulursun belki de.

Hayattan umudumu tam olarak kessem bugün burada bu yazıyı yazıyor olmazdım. Niyetin birazcık kötü, sezmedim sanma.

Neyse, bir süre Powerlifting ile uğraştım. 200+ kg ile deadlift çalışabiliyorum mesela, deadlift konusunda bayağı iyiyim ama bir süredir yapmıyorum. Sonunda fıtık olacağım diye korkuyorum. Baktım Powerlifting’te ilerleyemem, ne hayvanlar var, ben de bilek güreşine sardım. Aslında bilek güreşinde de ciddi hayvanlar var ama şansım Powerlifting’e nazaran daha fazla. 90 kg ile belden destekli Z bar curl çalışabiliyorum ama rekor 170 kg. Yine nizami olarak 60 kg curl çalışabiliyorum. Wrist curl diye bir şey var, orada da iki elde 50 kg ile 5 tekrar çıkarabiliyorum ama rotasyon (Döndürme) denilen harekette bayağı zayıfım. Tekniğimi geliştirmeye çalışıyorum, rotasyona ağırlık veriyorum şu sıralar. Z bar nizami curl hedefim 90 kg, rekor 113 kg ve ben ülkede derece istiyorum, dünya çapında iddiam yok. E biraz daha kilo vereceğimi söyledim zaten. Ufak adımlar dedin ama bunun oluru fazla, o yüzden böyle yazdım. Çalışıyorum.

Enstrüman listemde başta gitar ve piyano var zaten, sonra belki bağlama falan. Aslında 3’ü de olabilir ve dediğin gibi büyük bir iddiayla başlamamalıyım, bak bu konuda çok doğru yazmışsın. Ulaştığım seviye duyduğumu yansıtabilecek kadar olsa yeter. 🙂

Mühendislik konusunda ise iddiam bu ikisine nazaran daha az ama elbetteki ölmezsem bu okul bitecek. Ben bile o diplomayı göreceğim, biraz daha var ama aslında bu bile beni heyecanlandırıyor. Mikrodenetleyicilere ve C ailesine yönelme zamanı geldi de geçiyor bile. Neyse ki biraz birikimim var.

Benim en iyi olduğum ve özgüvenimin en yüksek olduğu alan dışarıdan bunu pek belli etmesem de felsefi sorgulamalar. Genelde İslam hakkında olumsuz şeyler yazmakla tanınıyorum ama kafamda dönen soruları bir bilsen. 🙂 Bazıları bir nebze cevap bulabiliyor ama bazıları ya bilimin halen o noktada olmamasından ya da insanoğlunun cevap veremeyeceği sorular olması nedeniyle cevapsız kalıyor. İslam’a inanmak bu açıdan kolay, inandığın vakit her şey cevap buluyor. Oh, kafa rahat. Neyse, bu konuda kitap yazmayı düşündüm ama baltalanma olasılığım var. Ayrıca bu ülkede tutması olasılığı düşük. Ha bana diyebilirsin ki senden önce birileri bunu yaptı, inan bana benim birikimim fazla. Sadece İslam hakkında 50 bin+ sayfa okudum. Vakit kaybıydı, değildi ama birikim olduğu aşikar. Blog yazsam o da tutmuyor, bu sefer farklı bir reklam stratejisi gerekli. Yoksa beni bu okulda tanıyan çok fazla kişi var. Yazdıklarım her zaman akılda kalır, hatta manipülasyona varır, bu konuda iyiyim. Reklam farklı bir şey, ah ah.

Biraz fazla uzun oldu ama değdi bence. Kendime harika bir mouse aldım, çok fonksiyonlu, 7 renkli, hassasiyet ayarlı. Artık YTÜ İtiraf Ediyor’da çok rahat gezinebileceğim.

Bugün köpeğimizle oyun oynadım, enerjimi aldı. Bir kısmını da videoya çektim.

Sonlara doğru havaya kaldırıyorum köpeciği, boyu neredeyse benim kadar. Pek belli olmasa da 1.83 m boyum var, köpek için biraz eğildim gerçi ama o da tam ayağa dikildiğinde en az benim kadar vardır.

Biraz ilgisiz kalmış. Babam ve kardeşim onunla pek ilgilenmiyor ve ben de her zaman burada olamıyorum. O yüzden alışık değil. En sevdiği insan benim, buna rağmen böyle, bizimkilere neredeyse hiç yanaşmıyor.

https://www.youtube.com/watch?v=G8czu6rhNv4

Kesinlikle kötü bir niyetim yoktu. Ve bu yazıyı sadece senin için yazmadım, ileride kendim okumak için yazdım çünkü benim de gidişatım o yönde. Sadece korktuğum ve her seferinde ailem gözümün önüne geldiği için herhangi bir girişimim olmadı, iyi ki de olmadı çünkü yapmak istediğim çok fazla şey var ve bunları yapmadan ölmek istemiyorum. İleride bir anda parladığım zaman belki okurum amacıyla yazdım.

Sağ olasın, teşekkür ederim. Hepimizin huzur bulabilmesi dileğiyle.

Gençler o bahsini ettiğim köpek öldü. Fabrikaya götürmüşlerdi, eziyet etmiş olabilirler. Bu biraz üzdü ama bunun dışında iyiyim. Okul bu dönem bitiyor, bitmemesi için aksilik çıkmalı, o derece. Böyle.