Anneannemin cenazesine gitmedim.

kimsesiz olduğunu düşünme kan bağı hayatları bağlamıyor,kimsen elbette vardır. Ölüm hayatlarımızı değiştirebilen bir şey, bir daha aynı insan olamıyorsun. Sen de herkeste olabileceği bir şekilde etkilendin. Kaybın yakınının kaybıdır, hislerin en yaşanılması gerekenlerdir. Üzül ve devam et.
yalnız değilsin dışarda bir yerlerde bu yaşadığını tıpkı benim gibi yaşayan biri var, hayatta ve ayakta kal.

Şu dünyada 3 şeye ihtiyaç duyarım.Sağlık, Zeka ve Zaman.Yıkılırsın bazen bu hayatta ama asla pes etme.Kendini yeniden inşa et bu sefer sadece kendi istediğin gibi.Kendini işine derslerine ver spor yap sağlıklı beslen herhangi bir kulübe katıl.Ve zamanı geldiğinde de kendine güzel bir aile kur.Şunu da unutma herkes yalnızdır bu hayatta herkesin bir yarası vardır kiminin bedeninde kimininse ruhunda.

Çok sağ olun arkadaşlar, çok değerli yorumlar yapmışsınız. Benim fazla yakın akrabam yok, toplamda teyzem, halam, kuzenler, enişteler ve babaannem dahil 8 akrabam var. İnsan kısıtlı bir çevreye sahip olunca ölümler daha derinden etkiliyor. Hayatımdaki en büyük kötülüklerden birini babaanneme yapmıştım ama onunla da barıştım ve eskisinden daha iyi durumdayız, belki bir başkası affetmezdi ama affedildim. Anneannemden de inancım sağlam olmamasına rağmen helallik istedim, o da helal etti, ben de bir hakkım olmamasına rağmen helal ettim. Ondan bir hafta sonra da vefat etti. İçimde bir burukluk söz konusu, eskiden insanlara karşı fazla duyarsızdım, değerlere olan algım zayıftı ve çeşitli yanlış düşüncelere sahiptim. Şimdi bunlar büyük oranda geçmişken, çok pişman olacağım bir davranış yaptım ve cenazeye katılmadım. Anneannem bana sırtımın yere gelmemesi için son bir dua etti, bu sefer 2 hafta önce. Ondan sonra konuşmayı da büyük oranda unuttu zaten. Anneannem affet beni, sana olan saygısızlığım için affet, duana layık olamadım ama affet.