Sabah turnikenin orada yine onu bekliyordum bugün çok daha güzel olmuştu 2 saat bizim çocuklarla oturup cesaretimi topladım en azından tanışmak için bir adım atmış olacaktım onun çıkış saatine yakın kapıda bekledim derse girmedim metronun gelmesini beklerken bir çocuğun yanına oturdu çocuk elini omzuna attı o an yıkıldım belki arkadaşıdır diye onlarla birlikte metroya bindim sevgili olduklarından eminim açıkçası üzüldüm ağır çekimde gözümün önünde canlanıyor çocuğun elini omzuna atışı sanırım bir süre bunun etkisinden kurtulamayacağım