YTÜ Seri İlan Platformu: ytukampus.com/ilanlar
Çok yalnız hissediyorum ama yalnız da değilim. Ne okula geldiğimde yalnızdım ne de okulda olmadığımda yalnızdım. Çevremde hep arkadaşlarım var, sürekli ailemin yanında olabiliyorum ama hiçbiri bir anlam ifade etmiyor sanki. Sadece yalnız hissediyorum, içimden bu his asla gitmiyor. Etrafımda insanlar olsa da sanki birkaç et parçasıymış gibi geliyorlar. Beni anlayan, yeterince yakınımda kimse yok gibi hissediyorum. Sadece içimi dökmek için yazıyorum çünkü artık tutamıyorum, o kadar. Uçurumun kenarında aşağıya bakıyorum ve sanki bulunduğum şehirde kimse yok ve rüzgar esiyor da üşüyorum gibi hissediyorum. Sadece ilişki anlamında değil. Bir dost isterdim. Konuştuğum kızlar da bir şekilde durduk yere konuimayı kesmek istiyor. Hiçbir şey yapmamama rağmen
Üstümde bir büyü var gibi hissediyorum. Yakın zaman önce eski sebgilim beni aldatmıştı. Beni bir anlayan o vardı ve artık o da yok. Ne yapacağım bilmiyorum bu iğrenç hisle. Okuduysanız eyvallah.