Arkadaşlar, bazı zamanlar içinizdeki iyiliğin “bi kısmını” yok etmek isteyen oluyor mu? Benim kalbim mi gereğinden fazla temiz ben anlamıyorum. Şu üzülmesin, şu incinmesin diye geçiyor hayat ama insanlara baktığımda arkadaşlık ilişkilerinde vs. hiçkimsenin bu olay umrunda değil. İnsanlar aman yanlış anlamasın aman kin kapmasın diye hayatım geçerken, şöyle bi baktığımda karşılığı sıfır be. Küçükken hiç unutmam petrol ofisinde bizim arabamızı yıkayan bi çocuk vardı ona saatlerce üzülmüştüm, sanırım ben çok ama çok duygusalım ondan kaynaklıyor. Bu duygusallıkla nasıl başa çıkılır bilmiyorum vallaha.
