Bugün 15.00 suları 41 at de bi köşeye oturdum . Yorgunlukla birlikte iki büklüm olmuş bir ara dalmışım . gözlerimi açtığımda tam karşımda duruyordu . Saçlarını iki yandan örmüş Gözünde yeni moda pembe gözlükler Üzerinde bi kot ceket içinde dar beyaz bir bluz altında ise siyah üzerinde çicek desenleri olan ispanyol paça pantolon vardı O kadar ilgimi çektin ki Seni bayağı bi inceledim Umarım çok rahatsızlık vermemişimdir . Sonra bi anda yanına gelmeyi düşündüm ve kalktım ama o an cevizlibağa gelmiştik ve indiğini gördüm . İneceğim durak değildi ama bende indim fakat 41 at den inenler mahşer yerini aratmadığı için seni gözden kaybettim .Sonra bi otobüse binip devam etmeyi düşündüm Otobüse bindim tam cevizlibağ metrobüs merdivenlerine doğru bakarken tekrar seni gördüm . Hemen otobüsten atladım ve koşmaya başladım ama oraya geldiğimde yeniden gözden kaybolmuştun . Şimdi sen bunu okuyorsan benim kim olduğumu anlayacaksın ama ben o kadar şanslı bi insan değilimdir . O yüzden bunu okuyan insanların yardımını bekliyorum . İlk defa böyle birşey yapıyorum ve bana bunları yaptıran kadını tanımak istiyorum Sözlerimi hep söylediğim bir mottoyla bitiriyorum
“Güneş geceleri batıp gündüz tekrar doğuyorsa Dünyada hala umut etmeye yer vardır .”