Herkese selamlar,
Sizlere kişisel bir durumumu paylaşmak istiyorum. Amacım herhangi bir şekilde kimseye suç yüklemek ya da kimseyi sorgulamak değil. Sadece kendi deneyimimi paylaşmak. Sizler gibi bu okulda okumuş ve 5 sene sonunda mezuniyete erişmiş bulunmaktayım. Aslında bu postu yazmamın asıl sebebi diplomamı almam gerekiyor ama diplomamı birlikte alıp kutlama yapabileceğim bir arkadaşım olmaması nedeniyle okula gelemiyorum. Belki bazılarınız için bu düşüncem saçma gelebilir, ama yargılanmak için de bunları yazmıyorum. Okul hayatım boyunca elimden geldiğince insanlarla tanışabileceğim aktivitelere katılmayı bölümümde herkesle iletişimde kalmaya çalışan biri oldum. Ki öyle böyle bölümümde herkesle bir sohbetim geçmiştir. Ama yakın grubum diyebileceğim bir çevrem olmadı. Bunun nedeni biraz psikolojik anlamda yıpranmış biri olmam biraz da aynı frekansta arkadaşlara denk gelememem. Paylaşım anonim olduğundan doğrudan yazmış olacağım. Burda bazı arkadaşlar ilgi duydukları insanlarla alakalı belirli paylaşımlar da yapıyor. Ama ben biraz daha spektrumun farklı noktasında hem cinslerime ilgi duyuyorum. Böylesi birçok noktada sizler gibi kendisiyle barışık biri olamadım. O yüzden bazen kendi yaralarım yüzünden bazen de duyduğum fobik söylemler yüzünden gerçekten birine yakın olabilecek samimiyeti hissedemedim. üniversite hayatım boyunca elimden geleni yapıp sonunda pişman olmak istemedim. Geldiğim noktada eminim daha fazlası olabilirdi. Sadece ben bu kadarını yapabildim ve şimdiden fazlasını değiştiremem. Artık mezun oluyorum ve olan her şeyle birlikte üniversite hayatımı sonlandırıyorum. Sonunda tek kalp kırıklığım mezun oldum diyebileceğim insanlara erişemeden veda etmek, diplomayı alıp almamak işin bahanesi olsun…
Teşekkür ederim yazımı okuduğunuz için.