unutamiyorum…her zaman aklima geliyor. cok da aci veriyor. yolda yuruyen ciftleri gorunce, beraber gittigimiz yerlerin onunden gecerken istemsizce aniyorum eski halimizi. aniyorum seni. yakin bi arkadasimi kaybetmisim gibi hissediyorum. tekrar bir araya gelmeyecegimizi de biliyorum, oyle de olmali. o guzel elini tekrar tutmayacagimi bilmek… ya da tutsam bile asla eskisi gibi olamayacagimizi bilmek… her ne kadar unuttum diyorsam da bu basit metni yazarken bile gozumden yas dusuyorsa demekki unutamiyorum. suclusu sensin biliyorsun. pismanlik duymadigini hissetmek zor geliyor. ayri olmamizin sana zor gelmemesi beni bitiriyor. boyle hissetmesi gereken kisinin ben olmayisini her defasinda fark etmem aci veriyor. acinasi halim, birazdan gecer ama her an geri gelebilir.cok tehlikeli. bu mesaji illaki okuyacaksin biliyorum. yorumlari kontrol edicem, sen oldugunu anlarim zaten. degilsen de senin olma ihtimalin bana yeter. yakin arkadaslarim, bu mesaji attigimi bilseniz kafami koparirdiniz biliyorum…affedin duygusal bosluk kotu bir sey…biraz da burada aglayayim dedim dostlar ama bi sovseniz arkadasa benim yerime valla cok makbule gecer rahatlarim. simdi makarna suyu koycam iyi geceler opuldunuz
