Işığın Ardındaki Karanlık
Işığın ardındaki karanlıktan çıkagelsen
Işığın ardındaki karanlıktan çıkagel, sen.
Parlasan bir yıldız gibi yüreğime
Yaklaşırken bana doğru yavaş yavaş
Saysam adımlarını birer birer
Bir iki üç…
Ve buluşsak seninle kütüphanenin önünde
Dünyanın merkezi burası olmaz mı sence de?
Sonra ayrılık vakti geldiğinde
Yıldız, ışığa doğru giderken
Adımlarını saymaya yeltensem yine
Bir iki güç…
Ve kayboluyorsun ışığın ardındaki karanlıkta
Adeta bir kuyruklu yıldız gibi.
Bulamaz mıyım seni yüreğimdeki gökyüzünde?