Kötü hissediyorum

Unutmaya hatırlamamaya çalış başka birisine bir şans ver bence eğer başkasını sevebilirsen eski sevgilini unutturabilir sana 🙁

Uzaklaşmanın sebebi cidden onları düşünüp onların aynı acıyı yaşamamasını sağlamak mı yoksa aynı acıyı kendin tekrardan yaşayabileceğine dair korkuların mı? Bana uzaktan ikincisi gibi geliyor Legolas. İnsan yapısı haliyle ben merkezli bir varlık sonuçta. Ancak cidden acı çekmemelerini için bunu yapıyorsan bu kararı hangi cüretle onlar için veriyorsun şaşırıyorum doğrusu. Acı çekmek isteyen acısını çeksin. Milletin kendi özgür iradesiyle aldıkları karar. Buna saygı göstermek zorundasın. Ayrıca sen karşındakini düşünecek kadar ince birisiysen hem öyle kolay kolay acı çektirmezsin. İnsanlar kendilerine çuvaldızı batırınca başkalarına da çuvaldız batırdıklarını düşünecek kadar saf olabiliyorlar. Sert çıkışım için üzgünüm Legolas ama durum bu. Gitme kendi üstüne bu kadar. Mutlu olmak seninde hakkın.

Yani ne diyebiliriz ki tek yapacağın önüne bakman artık. Çünkü o kendi hayatında ve anlaşılan mutlu. Unutmak şak diye olmuyor ancak onu unutturacak biri karşına çıkmalı ki unutasın umarım en kısa zamanda öyle biri hayatına girer.

Unutmak diye bir şey yok. Yokluğuna, yalnızlığa alışmak diye bir şey var. Benimde unutamadığım biri vardı. İnsanları kendinden uzaklaştırmak yerine arkadaş olup tanımaya çalışabilirsin. Ben tanımadan, arkadaş olmadan sevmediğim, sevebileceğime inandığım birçok insanla birlikte oldum. Sonuç: Kendimi tanıyamıyorum.
İçinin el vermediği kimseyle ilişki yaşama. En doğrusunu yapıyorsun. Ama herkesi de uzaklaştırma. Arkadaş ol en azından. Bu da bir başlangıçtır.

Unutmak diye bir şey yok. Yokluğuna, yalnızlığa alışmak diye bir şey var. Benimde unutamadığım biri vardı. İnsanları kendinden uzaklaştırmak yerine arkadaş olup tanımaya çalışabilirsin. Ben tanımadan, arkadaş olmadan sevmediğim, sevebileceğime inandığım birçok insanla birlikte oldum. Sonuç: Kendimi tanıyamıyorum.

İçinin el vermediği kimseyle ilişki yaşama. En doğrusunu yapıyorsun. Ama herkesi de uzaklaştırma. Arkadaş ol en azından. Bu da bir başlangıçtır.

Of ben de aynı durumdayım. Çocuğun yüzünü bile hatırlamıyorum ama aşkı kalbimde yeserdikce yeşeriyor. Böyle bir şey hiç başıma gelmez diyordum ama esiri oldum resmen. Kurtulamiyorum. Aşırı mantıksız geliyor bu olay bana ama aklım bu duyguyu yonetemiyor. Napacagimi hiç bilmiyorum. Kalbimde o varken kimseye de umut vermek, vaktini almak istemiyorum. Ama bu duygu geçer umuduyla da yeni birileriyle tanışmak istiyorum. Tanışıyorum ama kusasim geliyor. Kendimi kötü hissediyorum. İnsan yüzünü bile hatırlamadığı birine böylesine sadık olabilir mi? Gidip konuştum da kendisiyle. Gururumu, kibrimı bir kenara bırakıp duygularımı itiraf ettim. İstemedi. Bir şansi bile çok gördü. Bunun üzerine içimdeki bu yoğun duygunun azalıp yok olması gerekiyordu. Ama olmadı. Kor bir ateş gibi alevleniyor. Bu hayatta bir insanın başına gelebilecek en kötü şey bu olsa gerek.

Her şeyden önce sen değerlisin. Eski sevgilini hala unutamadiysan başkalarını uzaklastirman normal. Bu durumda başkası ile olman zaten o kişiye haksızlık demek. Bence eski sevgilinle iletişime geçmelisin. Olsa da olmasa da bu senin kendin için yapman gereken şey. Ve eğer şu an hayatında birisi varsa flörtün veya sevgilin. Ona durumu açıklayıp ayrilmalisin. O kişi de kendi hayatına bakmalı.
Unutma sen sevilmeyi hakediyorsun. Sevdiğinle olmayı da. Herkes gibi.

Bırak da bunları seninle beraber olmak isteyen düşünsün o da onların sorunu ama bence önceki gibi güzel bir ilişkim olmaz da hayal kırıklığı yaşarım diye de biraz çekingen yaklaşıyorsun.

Doktora git

Kardeşim seni Beylikdüzü’ne götürelim hemen, hiçbir şeyin kalmaz !!!!

evimdeki psikolog diye bir platform var, seansı yüz yüze terapilere nazaran çok daha uygun. uzmanlığı ilişki ve sonrasındaki problemler olan bir terapist seçip onunla görüşebilirsin. eğer burs falan alıyorsan karşılamana bir hayli yetecektir.

dostum aynısı bana da oluyor 3 yıldır ama maalesef vücut artık üzülemiyor çünkü her şeyiyle üzülmüş oluyor zaten vücut “bu benim ortamım artık üzülmeye gerek yok diyor” ben de senin gibi bir umuts insnırdım şimdi gerçekten başkasına şans vermeye çalışıyorum kafamdan o psikolojik düzeni atmaya çalışıuprum evet belki düzelmeyecek bizi hala etkiliyor ama başka amacımız yok doktora gidip ilaç yazmasındna iyidir. ama gerçekten ben seni anlayabiliyorum daha yeni yeni bende siliyorum . artık verebileceiğim bir şey kalmadı hep beni oynattı 3 senedir bi bok olduğu yok. bu insanlar ilerde bide örnek birey olucak çocuklara yazıkk!! o yüzden kendimizi bilelim ve başkasına şans vermeyi düşün. herkese demiyorum . sadece bir kişiye . bazen hayatın akışına uymak gereklidir yoksa benim evdeki duvarlar artık profesör olmak isteöiyor 🙁