Başlıktan kesinlikle aklınızda yanlış bir imaj çizmek istemiyorum. Fakat değineceklerim biraz da eleştirel olmakla beraber kendim için çokça itiraf da içeriyor.
Okula 2 sene önce girdim ve hazırlık okumanın bana iyi geleceğini düşündüm.(Yeni arkadaşlar edinmek , özellikle bu arkadaşlarımın sadece bölümüm içinde kalmaması falan falan) plan aklımda çok güzel ilerliyordu ki kimse alınmasın bazı arkadaşlarımızı gereksiz bir şekilde ciddi ve biraz da saf (salak olan saf alınmak yok :d) buldum. Kesinlikle moralimi bozmadım ve birinci sınıfta düzelir diyerekten hazırlığı yarı dönemde atladım. Irregular olmadım (bir sınıfım olsun bir insan topluluğunu birlikte göreyim dedim. Kesinlikle de pişman değilim bu arada) ve bir sene orada burada çalışarak yarım dönemi geçirdim . Birinci sınıfım da hazırlık gibi beni yanıltmakla kalmadı tabi ki . Çok güzel bir tane arkadaşım oldu, bunu inkar edemeyeceğim . Fakat bu arkadaşım dışında ne okuldan biriyle dışarıda buluşmuşluğum var ne de benim samimi olmak için verdiğim çabanın azıcık bir kısmını bile bana geri verin bir başkası. Hala sabırlıyım karantina zamanlarının bitmesini bekliyorum . Bittiği gibi de şansımı kulüplerde değerlendireceğim tabi ki. Lütfen arkadaşlarım siz de kapalı kutu gibi durmayın bu serüvenimde karşılaşırsak çok eğlenicez gibi hissediyorum . Okuyanlara teşekkür ederim C:
