Okula başladığımdan beridir aşırı bir önyargı ile geldim. Kazandığımda hüngür hüngür ağladım burayı nasıl hak edebildim, bu nasıl bir ceza diye. Sonra birkaç kere okula gidip gelmeye başladıkça azar azar bu nefretim, önyargım gitmeyede de başladı. Dersler başladı, gruplar kuruldu, güzel bir şekilde ilerliyoruz. Ta ki üniversitenin öğrencilerini tanıyana kadar. Aşırı sosyal bir bireyimdir, çok fazla insanla da iyi anlaşabilen biri. Şimdiye kadar okuldan birkaç kişi hariç kimseyle sorun yaşamadım. Korona girdiğinden beridir sosyal hayatımda da büyük bir temizlik yaptım. Arkadaşlarımın çoğuyla ilişkimi kestim, demoralize eden insanlarla arama mesafe koydum. Daha sonrasında üniye başlamanın getireceği yeni arkadaşlıkları kabul ederim diye düşündüm ama hiç beklediğim gibi olmadı. Çok değişik, kalitesiz, seviyesiz, aşağılık, aptal insanları barındıran aptal bir topluluğun içinde yer aldığımı fark ettim. Bu üninin öğrencilerini yolda görsem yön değiştiriyor, sohbet etmeye çalışsa sanki bulaşıcı hastalığı varmışcasına kaçıyorum. Bu grubun bir parçası olmak istemiyorum ki ilk fırsatta ardıma bakmadan kaçmayı düşünüyorum sırf bu durum yüzünden. Sürekli aşağılıyorum insanları, sürekli nefret ediyorum ama bunu istemiyorum. Sanki kontrolüm dışında oluyor bunlar. Üni ismini biri sorduğunda bile utanıp geçiştiriyorum. Bu huyumun bana çok büyük zararı olacak, biliyorum. Bu yüzden çeşitli görüş ve fikre ihtiyacım var. Sizce neler yapmalıyım?
