sosyal anksiyeteli nd quirky bişeyim ben.
geçen gün yemekhane baya boşken tatlış bir kız yanıma oturdu(başka boş masalar olmasına rağmen), konuşmak için belli ki. ben de anksiyeteden dolayı hiç konuşamadım bile. ki o da hafif anxious duruyordu yani büyük ihtimalle onun özgüvenini de batırdım :/ belki bunu okuyordur diye detaylı anlatayım bari. yeşil mont, uzun kıvırcık saç, o gün baya dağınıktı ama, hangi gün onu bile hatırlamıyorum, 31 ekim 4 kasım arasında olması lazım. davutpaşada idi saati de bilmiyorum. yanıma gelip bu sandalye boş mu diye iki üç kere sordu, onun bana hitap ettiğini fark etmem uzun sürmüştü çünkü kulaklık takılıydı. neyse anlamıştır herhalde; seni charming bulmadığımdan değil, sadece beynim bir çorba olduğu için seninle konuşmadım, üzgünüm. sorun sende değildi yani lol. konuşmak istiyorsan hmu
small talk yapmayı da hiç sevmem, keşke herkes benim gibi nd olsa, çok rahat olurdu her şey :3